24/27
Polislerden kaçmak için oğul ve babası, bir sakin ve onun koruyucusu gibi davranarak engelli gençler için bir yaz kampına sığınırlar. Sorunların başlangıcı ve onları sonsuza dek değiştirecek harika bir insan deneyimi… Artus, zihinsel engelli insanların hayal gücünden ve enerjisinden her zaman etkilenmiştir ve bunu ekranda göstermek istemiştir. Den åttende dagen (1996) filminden etkilenmiştir, sonra kapının sonunda açıldığını düşünmüştür, ancak ona hemen ardından kapanmış gibi gelmiştir. Bu filmin çekimleri sırasında, insanların ona “var olduklarını biliyoruz; onları göstermeye gerek yok!” demesiyle çok fazla olumsuzlukla uğraşmak zorunda kalmıştır ve bu da motivasyonunu daha da artırmıştır. Marc, arabada Alice’e biraz müzik açıp açamayacağını sorar ve Alice telefonunda saat 10:07’dir. Marc müzik çaldığında, arkasındaki saat 1:04’ü gösterir. Ayrıca, birkaç kare sonra saat aniden 1:05’ten 1:08’e atlar. The Big Week: Episode #1.6 (2024)’de bahsedilmiştir. Love in Portofino. Müzik Fredo Buscaglione. İtalyanca sözler Leo Chiosso. Fransızca sözler Jacques Laroux. Dalida tarafından seslendirilmiştir. Bu, en düşük Fransız standartlarına göre bile kötü bir komedi. Intouchable! gibi başlıklar beklemeyin. Sürekli hakaretler, kusursuz ve tekrarlayan tokatlar, inanılmaz entrika ve sosyal etkileşimler, A Little Extra’da aradığınız her şeye ve çok daha fazlasına sahipsiniz. Baştan sona, sosyal hizmet görevlileri alay konusu yapıldığından ve engelli insanlar en hafif tabirle beceriksiz olarak tasvir edildiğinden koltuğumda rahatsız hissettim. Tek kurtarıcı özellik, konum, güzel bir bölge. Bu filmin kendi ülkemde başarılı olacağına gerçekten inanıyorum. Umarım sınırları içinde karantinada kalırlar ve Fransa dışından hiç kimse bu saçmalık hakkındaki yorumlarımı okuma ihtiyacı hissetmez. Ama eğer bir sebepten dolayı bunu yaparsanız, şu son iki kelimeyi yanınızda götürün: kaçının!
